مجموعه تربیتی خواهران
آقای موذنی از فعالین حلقه میانی در توضیح فعالیت‌های خود در شاخه «عملیات» این‌گونه بیان می‌کنند:
ما در مجموعه تربیتی غدیر برای جذب و آموزش مربیان در راستای پیاده‌سازی و اجرای برنامه‌های تولید شده، خیلی جنسیت برایمان اهمیت نداشت؛ اما تا سال ۱۴۰۰، توسعه فعالیت بیشتر در مجموعه برادران بود. در اواخر سال ۱۴۰۰ جمع خواهران شکل پیدا کرد. در ابتدا با هم‌فکری و همکاری جبهه فرهنگی به «زینبیه» در شرق اصفهان رسیدیم. سپس با همکاری مجموعه آلاء و جبهه فرهنگی کار را در این منطقه شروع کردیم.
برای شروع کار مجموعه‌های مختلفی را در یک رویداد به حرم «زینبیه» که وجاهتی در منطقه داشت، دعوت کرده و آنها را نسبت به کار توجیه کردیم. کار در بخش خواهران با هشت مجموعه مسجدمحور شروع شد. این هشت مجموعه قرار بود با توجه به طرح کلانی که ما برای این منطقه نوشته بودیم، برنامه‌های مختلف تولید شده را پیاده‌سازی و اجرا کنند.
بخشی از طرح کلان این بود که چطور این افراد را نسبت به یک کار جدی تربیتی که نیاز به آموزش و رفت‌وآمد داشت، انگیزه‌دار کنیم. افرادی که خودشان مجموعه‌های مستقلی داشتند و ما تأمین‌کننده مالی آنها نبودیم و اشراف و تصدی هم نسبت به آنها نداشتیم. پس باید آنها را به این نتیجه می‌رساندیم که بودنشان در کنار ستاد تربیتی غدیر، می‌تواند کمکشان کند، کارشان را توسعه دهد، عمیق‌تر و هدفمندتر کند و باعث شود تا مسائل داخلی خودشان را هم بهتر مدیریت کنند. در رویداد یک روزه ابتدایی و پس از آن در فرایندی شش ماهه و سپس فرایندی یک ساله و بعداز آن هم در فرایند یک ساله دیگری سعی کردیم تا به چیزی که می‌خواستیم برسیم.
این نقطه عطفی برای توسعه کار در مجموعه خواهران بود؛ به‌طوری که الان بیش از ۱۰۰ مجموعه خواهران در شهر اصفهان و شهرستان‌های اطراف آن تحت پوشش هستند و برنامه‌های تربیتی را دریافت و در مجموعه‌های خود پیاده‌سازی و اجرا می‌کنند.
