شناخت در اردو

تجربه‌ی «آقای ابوالفضل گران» از فعالین حلقه‌ی میانی در شهر پل سفید به شرح زیر است:

اردو یکی از طرح‌هایی بود که چند ماه یکبار یا فصلی انجام می‌شد. بعد از برگزاری چند اردو، به این نتیجه رسیدیم که در فضای اردو می‌توانیم نسبت به بچه‌ها به شناخت بالایی دست یابیم. علاوه بر این، می‌توانستیم روی کادر اجرایی مجموعه خود نیز شناخت پیدا کنیم و این خیلی برایمان مهمتر بود.

معتقد بودیم که در اردو باید فعالیت‌ها و اتفاقاتی بیفتد که بدانیم نفرات اصلی ما چقدر پای کار هستند. یکی خیلی خوب بود و آشپزی و نظافت انجام می‌داد؛ اما شخصی هم بود که فقط برای تفریح آمده بود. به همین خاطر تعداد اردوها را زیاد کردیم که برای حفظ بچه‌ها هم خیلی خوب بود؛ چون اردوها جذاب بودند و بچه‌ها خیلی به آن علاقه نشان می‌دادند. 

در اردو از جنبه‌های مختلفی روی بچه‌ها شناخت پیدا می‌کردیم. این باعث می‌شد که در برنامه‌‌ریزی فعالیت‌های آینده، از وجود آنها بهره بگیریم. مسئله مهم دیگری که برایمان وجود داشت، شناخت خانواده‌های همسو و همراه بود و در همین اردوها، خانواده‌های همسو را یکی‌یکی شناسایی نمودیم. خانواده‌هایی که دغدغه‌مند و پیگیر بچه‌ها بودند، در همین اردوها برایمان مشخص می‌شدند. علاوه بر موارد ذکر شده، در اردوها، والدینی که حاضر بودند برای فرزندان خود هزینه کنند را نیز می‌شناختیم.