تشویق، بهانه همه‌گیری
آقای صادقی از فعالین حلقه‌ی میانی برای اقناع‌سازی وکیلان از تکنیک «تایید و تشویق» استفاده کرده و بیان می‌کنند:
جهت ایجاد و ترویج فرهنگ صلح‌وسازش، به سراغ وکلای شهرستان می‌رفتم و از ایشان می‌خواستیم که برخی از پرونده‌های خویش را برای ایجاد صلح‌وسازش بین شاکی و متهم، به ما ارجاع بدهند و خود نیز در این مسیر ما را یاری کنند.
ابتدا از طریق دایره دوستان خود شروع کردم و با هر وکیلی که آشنا بود، ارتباط گرفتم و از ایشان خواستم در طرح‌های صلح و سازش شرکت کنند مثلا از آن‌ها می‌خواستیم که پرونده‌های تحت وکالت خود را به ما ارجاء دهند، تا میان طرف‌های اختلاف، صلح و سازش ایجاد نماییم.
آن‌ها نیز وقتی گره کوری به پرونده‌هایشان می‌خورد، به ما مراجعه می‌کردند تا از ظرفیت صلح و سازش برای حل پرونده استفاده کنیم و اگر پرونده به سمت صلح و سازش کشیده می‌شد، تمام حق الوکاله و یا بخشی از آن را می‌بخشیدند. این به نفع طرفین دعوا بود.
وقتی وکیلی به‌جای پیگیری پرونده‌ای، آن را برای صلح و سازش به ما ارجاء می‌داد و بخشی از حق الوکاله یا تمام آن را می بخشید، یک لوح تقدیر و هدیه‌ای کوچک تهیه می‌نمودیم و به ایشان می‌دادیم که برای دیگران نیز الگو شود. قطعا مبلغ حق وکالت خودش از نظر مادی خیلی بیشتر از هدیه ما ارزش داشت؛ اما وکیل‌ها این مبلغ را می‌بخشیدند تا یک کار ارزشمند و ماندگار انجام دهند.
این ایده خوبی بود که در آن شهر کوچک بتوانیم با وکیل‌ها ارتباط بگیریم و از وسط کار، مسیر پرونده را به سمت صلح و سازش عوض کنیم.
