اعتمادسازی
آقای رعیت از فعالین فرهنگی در توضیح فعالیت‌های خود در شاخه‌ی اقناع این‌گونه بیان می‌کند:
در ابتدا افراد معتمد و فعال منطقه را جمع و جلسه گذاشتیم و بررسی کردیم که اگر بخواهیم به صورت محله محوری کار کنیم کدام محله در اولویت قرار دارد. بعد از مهلت سه روزه که به افراد برای پیشنهاد محله داده شده بود، به شهرک‌های اقماری رسیدیم.
در مرحله‌ی شناسایی سعی کردیم افراد فعال فرهنگی شهرک اقماری را بوسیله‌ی پرس و جو میدانی و کمک گرفتن از معلم‌های منطقه و موسسات فرهنگی حاضر در شهرک‌ها، پیدا کنیم.
برای شروع کار در شهرک‌های اقماری یک مسجد نیمه کاره به اسم بقیه‌الله را انتخاب و با کمک خیرین و مردم خود محله مسجد را تکمیل کردیم و آنجا را مرکز فعالیت قرار دادیم.
با افراد معتمد محلی طرح را در میان گذاشتیم و برای آنها توضیح دادیم که ما می‌خواهیم به شما کمک کنیم، البته در ابتدا به خاطر رفتار نامناسب افرادی مانند نماینده‌ی مجلس و شهردار که که قبلا برای رزومه‌سازی به آنجا رفته بودند، مردم به کار ما بی‌اعتماد بودند.
ما با افراد چهار بار جلسه گذاشتیم، جلسه‌ی اول سه ساعت طول کشید و مشکلات منطقه مانند نداشتن جاده، امنیت خصوصا در شب‌ها و همچنین مشکل امنیت اخلاقی را بیان کردند و ما گوش دادیم که اطلاعات دقیق‌تر از منطقه داشته باشیم.
پس از بررسی‌های لازم به این نتیجه رسیدیم که مهم‌ترین مشکل شهرک‌های اقماری نداشتن نماینده‌ی قانونی است. مثلا ما برای مشکل امنیت اخلاقی فرمانده نیرو انتظامی منطقه را آوردیم و ایشان گفتند، نماینده‌ی قانونی شما چه کسی است تا مشکلات شهرک را از سازمان‌های مختلف و از ما پیگیری کند؟ و این افراد اصلا نماینده نداشتند.
اولین اقدام را برگزاری یک انتخابات قرار دادیم که تا شورای محله انتخاب شود و یک این شورا یک نفر را به عنوان نماینده تعیین کند تا پیگیر مشکلات شهرک شود هم چنین با صحبتی که با امام جمعه و فرمانداری کردیم بنا شد انتخابات برگزار شود.
