شناخت صحنه

آقای صادقی از فعالین حلقه‌ی میانی در راستای شناسایی ظرفیت‌های محله‌ی خود از تکنیک «حضور میدانی» و «عملیات‌های کوچک» استفاده کرده و این‌گونه بیان می‌کنند:

یکی از بحث‌هایی که حضرت آقا در سخنرانی۱۳۹۸/۳/۱ بیان می‌کنند، این است که اگر بخواهید حرکت‌های عمومی ایجاد کنید، یکی از الزاماتش این است که شناخت صحنه داشته باشید؛ تا ندانید چه کسی اینجا چه می‌کند، نمی‌توانید بروید و از ظرفیتش استفاده کنید او را بیاورید و مسائل را به هم اتصال دهید تا اتفاقی در فضای محله رقم بخورد. ما در محله خودمان برای شناسایی ظرفیت‌ها و نیروهای بالقوه‌ای که وجود داشت، اولین کاری که تیم برادران و خواهران انجام دادند این بود که آمدیم نقشه محله‌مان را درآوردیم و کوچه به کوچه رفتیم.

خواهران از یک طرف و برادران از طرف دیگر، ظرفیت‌های محله را نوشتیم. گفتیم یک سری ظرفیت‌های مکانی و یک سری ظرفیت‌های انسانی داریم. خانم فلانی که نقاشی بلد است، خانم فلانی عکاس است، خانم فلانی که کار با گل بلد است، خانم فلانی که مذهبی است، فلان کسبه‌ای که معتمد محله است، محمدآقایی که باانصاف است، جواد آقایی که همیشه برای نماز مسجد می‌آید. ما این افراد را شناسایی کردیم و در ادامه توانستیم در فعالیت‌ها و عملیات‌های اجتماعی این افراد را فعال کنیم.

ما با حضور در محله علاوه بر شناسایی افراد، ظرفیت­‌هایی که می­‌توانستیم با آن­ها ارتباط بگیریم مثل مراکز مشاوره، مراکز سازمان‌­ها، شهرداری، مشاوره‌­ی کلانتری، مدارس محله را شناسایی کردیم و در ادامه با ایجاد ارتباط با آنها به هر کدام یک کار سپردیم. برای مثال ما حدودا هفتاد، هشتاد تا مدرسه در محله­ داریم، که اکثرش هم مدارس غیردولتی است. ما این مدارس را شناسایی کردیم، با آنها ارتباط برقرار کردیم و از طریق عملیات‌هایی که در آنجا انجام دادیم دانش‌آموزان مستعد را شناسایی کردیم و در فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی همراه ساختیم. به همین ترتیب ما ظرفیت‌ها را در محل شناسایی می‌کردیم، به آنها کار می‌سپردیم و سعی می‌کردیم در حین این عملیات‌ها  با شناسایی نیروهای بالقوه شبکه‌سازی را برای پاتوق محله انجام دهیم.