تجربه ی نتیجه‌بخش
آقای حیدر پور از فعالین حلقه میانی برای اقناع‌سازی اساتید و وارد کردن آنها فعالیت در عرصه نهج‌البلاغه از تکنیک «تشویق مخاطب» و «استفاده از مثال‌ها و تجارب عملیاتی در موضوع» استفاده کرده و این‌گونه بیان می‌کنند:
مسیر ترویج نهج‌البلاغه با تربیت مربیان خلاق و تولید محتواهای نوین شکوفا شد. با طراحی برنامه‌های آموزشی جذاب و کاربردی، از کلاس درس تا محیط کار، پیام علوی را به زندگی روزمره مردم آوردیم. امروز شاهد نتیجه فعالیت نسلی از مربیان توانمند هستیم، نهج‌البلاغه را به کتابی برای استفاده همگانی تبدیل کرده‌اند.
به مدت نزدیک به ده سال، در دانشگاه‌های مختلف، شش نمره تشویقی درس را به مراجعه مستقیم به نهج‌البلاغه اختصاص دادم. برای این بخش، دوازده سوال طراحی کرده بودم که اگر مثلاً صد نفر در کلاس حضور داشتند، سوالات هر فرد با دیگری متفاوت بود.
وقتی همکاران می‌پرسیدند: "واقعاً این کار را انجام دادی؟" می‌گفتم: "بله!" آنها فکر می‌کردند که همان دوازده سوال را به همه داده‌ام، اما نمی‌دانستند که سوالات برای هر دانشجو متفاوت است. محوریت کار، حکمت‌های نهج‌البلاغه بود. به هر دانشجو یکی از سوالات را می‌دادم و از آنها می‌خواستم که متن را مطالعه کنند، پاسخ خود را آماده نمایند و یک پاورپوینت ارائه دهند.
یکی از شرایط مهم این بود که آدرس دقیق حکمت را بیاورند؛ یعنی دیگر امکان کپی‌پیست یا ارائه مطالب نامرتبط وجود نداشت. دانشجو باید همان حکمت مشخص‌شده را با دقت بررسی می‌کرد و پاسخ را دقیقاً بر اساس متن عربی و آدرس آن ارائه می‌داد.
یک بار برای اساتید دانشگاه کوثر (که همه خانم بودند) کلاسی با موضوع معرفی نهج‌البلاغه برگزار کردم. وقتی روش کار را توضیح دادم، ابتدا مقاومت کردند (!) اما پس از پایان جلسه با دیدن ثمره این مدل فعالیت‌ها، نزد من آمدند و پرسیدند: "حالا ما چه کار کنیم؟" گفتم: "اشکالی ندارد، می‌توانید به من پیام بدهید: "من کاظم، محتوا لازم"، محتوا را در اختیارتان قرار می‌دهم! (با خنده)
یعنی ما عرصه را برای آنها مشخص کردیم که می‌شود چه کارهایی در رابطه با نهج‌البلاغه انجام داد، بعد خودشان ادامه‌دهنده شدند. تماس‌های مکرر مخاطبان باعث شد برایشان سوالات را به صورت فیزیکی ارسال کنم. حتی مربیان اهل سنتی داشتم که عاشق اهل بیت(ع) بودند - برای آنها هم سوالات ویژه می‌فرستادم. به جای دریافت هزینه، خودم به شرکت‌کنندگان پول می‌دادم! به آنها می‌گفتم: "شما لطف کردید و به سوالات پاسخ دادید، این مبلغ (صد تومان یا پنجاه تومان) تقدیم شما."
