اطعام غدیر
تجربه‌ی «آقای ابوالفضل گران» از فعالین حلقه‌ی میانی در شهر پل سفید به شرح زیر است:
درگذشته برای یک مناسبت، یک نقطه را فعال می‌کردیم. مثلا، برای عید غدیر چهار سال بود که با ظرفیت خیرین مرکز نیکوکاری و خیرین هیئت، اطعام غدیر را راه انداخته بودیم و روز یا شب عید غدیر، در مسجدمان ۵۰۰ غذا می‌دادیم. قبل‌تر از آن هم که اصلا در عید غدیر بحث اطعام در شهر ما وجود نداشت. امسال هیئت‌امنا گفتند: «پول نداریم و اطعام را انجام نمی‌دهیم.» تا یک شب قبل عید غدیر نمی‌خواستیم در مسجدمان شام بدهیم. هیچ پولی نداشتیم؛ ولی گفتیم ما فردا شب شام می‌دهیم و پولش را تأمین می‌کنیم.
اینجا شبکه‌سازی محلات خودش را نشان داد که ما به‌جای فعال‌کردن آشپزخانه در شهری با جمعیت ده‌هزار نفر، آمدیم هشت نقطه در هشت منطقه را برای طبخ غذا فعال کردیم. این‌طور که ما فقط به ایشان کیسه برنج و یک‌سری اقلام خیلی ریز دادیم و کمک کوچکی کردیم بعد به افرادی که در آن محله داشتیم، گفتیم شما بروید از مردم کمک جمع کنید و باقی وسایل را بگیرید.
مثلا، در یک نقطه، خانم در خانه خودشان، همسایه‌ها را جمع کرد، هرکسی یک چیزی آورد و غذا را پختند و در محل توزیع کردند. این‌طوری با یک روز هماهنگی توانستیم در شهرمان که ۲۶۰۰ خانوار است، دو هزار پرس غذا در شب و روز غدیر توزیع کنیم. تقریبا به هزار خانواده غذا دادیم. روز عید غدیر در مسجدمان به نمازگزارهایی که نماز ظهر آمده بودند، غذا دادیم. غذا اضافه آوردیم و برای آنهایی که در کوچه مسجد و در خانه‌هایشان بودند و برای فقرا و نیازمندان هم غذا بردیم. برخی از نمازگزاران هم خودشان در خانه چند پرس غذا برای اطعام غدیر درست کرده بودند و همراه خود آورده بودند.
