چهارشنبه‌های طلایی

آقای دوستدار از فعالین حلقه‌ی میانی در توضیح فعالیت‌های خود در شاخه‌ی «عملیات» این‌گونه بیان می‌کنند:

طرح چهارشنبه‌های طلایی یک حرکت میدانی با نقش‌آفرینی مردم در حوزه‌ی حجاب است. طرح در قالب ایستگاه خیابانی انجام می‌شود، هر ایستگاه به‌طور میانگین از تیم‌های چهار الی پنج نفره تشکیل شده است. این افراد در محلی ثابت کنار پیاده‌رو، خیابان و یا در پارک مستقر می‌شوند، سپس دکور خود شامل، میز و آینه‌ می‌گذارند، برخی از تیم‌ها پذیرایی نیز دارند. خلاصه وسیله‎‌های خود را می‌چینند و کار را شروع می‌کنند. دو یا سه نفر از آن‌ها مامور هستند که به استقبال خانم‌های بدپوشش بروند، سلام و احوال‌پرسی نمایند و با تعارف از آن‌ها دعوت کنند که همراه‌شان به کنار میز بروند، بعد خیلی مهربانانه با افراد گفت‌و‌گو می‌شود. 

در بین تیم‌ها، از حوزه علمیه خواهران تا پایگاه‌های بسیج و افراد عادی وجود دارند. خود تیم‌ها هم یاد گرفته‌‌اند که از ظرفیت‌ پایگاه‌های بسیج و ادارات استفاده نمایند، البته به‌طور کلی می‌شود گفت که گروه‌ها از نظر مالی تقریبا مستقل هستند؛ بیشتر نیاز مالی ایستگاه‌ها را خود افراد تامین می‌کنند، حال یا از درآمد شخصی خود می‌پردازند و یا اینکه پیگیری می‌کنند و خیرین را پای کار می‌آورند. منظور از خیرین هم معمولا دوستان، آشنایان، اقوام و خویشان است که به هر میزانی که بتوانند، کمک می‌کنند. گروه‌ها با این اعتبارات جذب شده، اقلام مورد نیاز خود مثل: پذیرایی، گیره روسری، شال و... را تامین می‌کنند. 

ما برای تیم‌ها آموزش داریم، اصل آموزش ما، آموزش معارف امر به‌معروف و نهی از منکر و هم‌چنین آموزش میدانی است. ابتدا ضرورت، اهمیت، شبهات امر به معروف و شیوه‌های آن را توسط مربی به افراد آموزش می‌دهیم. سپس یک مرحله آموزش عملیات میدانی داریم. هدف از آموزش میدانی این است که نگرانی بچه‌ها رفع شود و ببینند کسی علیه کارشان موضع نمی‌گیرد و به آنها معترض نمی‌شود.

این طرح ابتدا با چند گروه در شیراز شروع شد، اما در ادامه برگزاری رویدادها و انتشار فعالیت گروه‌ها در فضای مجازی باعث علاقه‌مندی افراد و پیوستن آن‌ها به طرح شد و به طوری که ۸۶ گروه در سراسر استان طرح را به اجرا درآوردند. در این حوزه کار به جایی رسیده است که اگر ما هم از آن کنار بکشیم، تیم‌ها خودشان به‌صورت جدی طرح را ادامه می‌دهند.