چادر، هویت من
تجربه‌ی «خانم زهرا مرادیان» از فعالین حلقه‌ی میانی در شهر یاسوج به شرح زیر است:
یکی از فعالیت‌های ما در حوزه‌ی حجاب، شناسایی خانم‌های چادری راه‌یافته است. یعنی کسانی که قبلا چادری نبوده‌اند و حالا متحول شده‌اند و خانم‌های عفیفه‌ای هستند. ما داریم این افراد را شناسایی می‌کنیم، بعد از آن‌ها مصاحبه می‌گیریم و سپس توانمندشان می‌کنیم تا کنشگر عفاف و حجاب شوند. این حرکت شروع شده است و گفته‌ایم خروجی‌اش باید این باشد که هر نفر تا پایان سال، پنج نفر را چادری کند.
این افراد در ارتباطی که با افراد غیرچادری یا غیرمحجبه دارند، اصلا اسمی از چادر و حجاب نمی‌آورند، بلکه باید با مدلی که خودشان ابداع می‌کنند یا مدل‌هایی که ما به آن‌ها آموزش می‌دهیم، افراد را به حجاب و چادر جذب کنند. البته این کار مخصوص خانم‌های راه‌یافته نیست و ما از سایر خانم‌های چادری به‌عنوان مبلغ عفاف و حجاب بهره می‌گیریم. در حال جمع‌آوری تجربیات مختلف افراد برای رسیدن به روش‌های ابداعی درست، هستیم.
روزانه با همین شبکه‌ای که داریم ارتباط می‌گیرم و تک به تک از آن‌ها می‌پرسیم که حستان نسبت به چادر چیست؟ وقتی به شما پیام دادیم که قرار است چادری‌ها در مراسمی جمع شوند، چه حسی به شما دست داد؟ مثلا یکی از این‌ها گفت: من خیلی احساس غرور کردم که یک کسی به چادر ما اهمیت داد، خیلی حس خوبی به من دست داد.
بعد می‌پرسیم که این حس خوب را چه‌کسی به تو داد؟ چه اتفاقی افتاد که تو چادری شدی؟ در آخر این تجربه‌ها را جمع‌آوری و تجربه افراد از اقشار گوناگون را به یک ایده قوی تبدیل می‌کنیم که از این ایده طرح تربیت مبلغ عفاف و حجاب بیرون می‌آید و به راه‌کار می‌رسیم.
در نظر داریم افرادی که آگاهانه، عاقلانه و عاشقانه حجاب را پذیرفته‌اند، در جمع‌مان داشته باشیم. اصل ببینیم آیا این روش ما کارساز است یا خیر؟ اما خب، به‌نظرمان می‌رسد که این روش خیلی بهتر جواب می‌دهد تا اینکه بروی سر کوچه و بگویی خانم موهایت را بپوشان و خانم از شهدا خجالت بکش. این‌ها نباید خجالت بکشند؛ بلکه باید مفهوم حجاب را درک نمایند.
