فوتبال زیر نور آفتاب
تجربه‌ی «آقای ابوالفضل گران» از فعالین حلقه‌ی میانی در شهر پل سفید به شرح زیر است:
ما برای شناسایی و سنجیدن توانایی و صبر بچه‌ها در اردوها برنامه‌های متفاوتی داشتیم. یکی از برنامه‌های ما این بود که در یک اردو، ترتیب معمول همه کارها را برعکس انجام می‌دادیم. برای مثال، کسی بخواهد هم استخر برود و هم فوتبال بازی کند، اول به فوتبال می‌پردازد و سپس استخر می‌رود. ولی ما ترتیب رایج همه فعالیت‌ها را به‌صورت وارونه، انجام دادیم. یک استخر جنگلی بود که مردم برای آب‌درمانی به آنجا می‌رفتند. از صبح تا ظهر کرایه‌اش نمودیم و بچه‌ها شنا و واترپلو بازی کردند.
سپس آمدیم بیرون و با مینی‌بوس به یک روستا رفتیم. ظهر، هنگامی که آفتاب بالای سر و موقع ناهار بود، با اینکه بچه‌ها در اثر چند ساعت شنا، خسته بودند، به ایشان گفتیم بیایید در زمین چمن، فوتبال بازی کنیم! بچه‌ها گفتند: «نور آفتاب زیاد است و لباس‌های تیمی نداریم و نمی‌توانیم در بازی همدیگر را پیدا کنیم.» گفتم: «اشکال ندارد. یک تیم کامل لخت بشود». پیراهن‌های خود را درآورده بودند و در آن آفتاب، با اینکه خسته بودند، نزدیک به سه ساعت بازی کردند.
بعد از بازی نیز اصلا کسی نگفت غذا بخوریم! استقامت و صبر آنها را سنجیدیم و متوجه شدیم که این بچه‌ها واقعا نفرات برتر بودند و درست انتخاب کرده بودیم. همان ده نفر که به اردو آمدند و با ما در شرایط سخت، مرحله‌به‌مرحله پیش رفتند، الان جزء کادر اصلی ما هستند.
