طرح رضوان

خانم شرف‌الدین از فعالین فرهنگی در توضیح فعالیت‌های خود به‌عنوان حلقه میانی در شاخه‌ی عملیات این‌گونه بیان کردند:

ایده جلسات خانگی را با عنوان طرح رضوان ابتدا از خانه‌ی مادر خودم شروع و در سال ۱۴۰۱ مراسم شهادت حضرت فاطمه(س) را برگزار کردیم و در آنجا برای کسانی که حضور داشتند طرح رضوان را شرح داده و گفتیم هدف ما از برگزاری طرح این است که یک محیط امن و معنوی در خانه شما ایجاد شود و خودتان هم با آرامش زندگی کنید. پس از صحبت‌ها در همان جلسه ۲۰ نفر از اقوام و حاضرین برای برگزاری طرح رضوان در خانه‌های خود ثبت نام کردند.

ما نیز برای حمایت از آنها سخنرانان و مداحان متناسب با محله خودشان را می‌فرستادیم و از سخنرانان می‌خواستیم طرح رضوان را در هر جلسه‌ای که حضور پیدا می‌کنند، معرفی نمایند. سپس  فرم‌هایی را بین حاضرین پخش می‌کردند تا علاقمندان اطلاعات خود، آدرس خانه، زمان‌هایی که می‌خواستند جلسه در خانه‌هاشان برگزار شود را وارد کنند. به این صورت تعداد جلسات خانگی روز به روز افزایش می‌یافت.

در ادامه برای ساماندهی بهتر جلسات خانگی، افراد فعال فرهنگی، دوستان و کسانی که دغدغه‌مند بودند را دعوت و آنها را توجیه کردیم تا در این حرکت عمومی ما را همراهی کنند. سپس ۱۰ کمیته مختلف مثل کمیته سخنرانان و مداحان، کمیته تولید محتوا و رسانه و... با حضور فعالین فرهنگی برای سازماندهی و حمایت  از جلسات خانگی تشکیل شد. حضور این کمیته‌ها، مشخص کردن نقاط ضعف و قوت و ارزیابی که از جلسات خانگی داشتیم باعث شد جلسات روز به روز بهتر برگزار شود و همین در گسترش طرح به ما کمک بسیاری کرد.

سخنرانان و مداحان جلسات خانگی از اساتید دانشگاه یا دانشجو و شاگردان خودم بودند که با آن‌ها صحبت کردیم و خواستیم، زمانی از وقت خود را به اهل‌بیت اختصاص دهند و آنها قبول زحمت می‌کردند. در ادامه برای آنها دوره‌های  توانمندسازی ‌گذاشتیم و کلاس‌های مختلف مثل تکنیک‌های روانشناسی، طب سنتی و غیره را برگزار کردیم، چرا که می‌خواستیم در جلسات خانگی سخنرانی‌ها برای مخاطب جذاب باشد و علاوه بر سبک زندگی اسلامی نکات کاربردی بیشتری نیز گفته شود. 

در جلسات خانگی برای پای‌کار آوردن مهمانان و فعال کردن آن‌ها دو برنامه داشتیم، اول اینکه جلسات را به صورت مستمر برگزار می‌کردیم تا مخاطبین ثابت خود را بشناسیم. همچنین کلاس‌هایی با عناوین عامه پسند مثل خیاطی بدون الگو، طب سنتی و... برگزار می‌کردیم، سپس فرمی بین آن‌ها پخش و اطلاعات آنها ثبت می‌شد.

در همه‌ی کلاس‌ها مربی علاوه بر آموزش موضوع کلاس در لفافه سبک زندگی  اسلامی را نیز بیان می‌کرد. پس از اتمام آموزش‌ها از مخاطبین کلاس‌ها می‌خواستیم همین مطالبی که آموزش دیده‌اند را برای کسانی که امکان حضور ندارند، همکار یا هر کسی که می‌شناختند بیان کنند، به این ترتیب آنان را نیز به میدان می‌آوردیم.

بدین صورت ما که در ابتدا با تعداد کم و از خانه‌ی خودمان شروع کرده بودیم با همراهی خود مردم کار به جایی رسیده‌ که تا کنون ۳۷۰ جلسه خانگی برگزار شده است و در کل ۷۰ خانه‌ی ثابت در محلات مختلف داریم که به‌صورت هفته‌ای، ماهیانه یا سالیانه، به صورت مستمر جلسات را برگزار می‌کنند.