شناسایی فعالان فرهنگی الشتر
خانم حافظی از فعالین حلقه میانی برای شناسایی عناصر فعال در شهرستان‌ها از تکنیک «حضور میدانی» استفاده کرده و این‌گونه بیان می‌کنند:
برای شناسایی افراد فعال در شهرستان الشتر ابتدا لیستی را از سامانه شهید باقری تهیه کردیم، علاوه بر آن قبل از رفتن به شهر معتمدین شهر را شناسایی کردیم و لیست‌هایی هم از این افراد گرفتیم و متوجه شدیم؛ لیستی که افراد معتمد و فعال به ما دادند لیست معتبرتر و واقعی‌تری بود.
سپس از این افراد برای جلسه دعوت کردیم و یک گعده‌ی مشترک تشکیل دادیم که جلسه خیلی خوبی بود و متوجه شدیم که این مدل برای شناسایی و ارتباط گرفتن با بچه‌ها مدل بهتری است. علاوه بر جلسه صحبت تک‌به‌تک هم با افراد داشتیم و لزوم جبهه‌سازی و مطالبات آقا را به بچه‌ها ارائه می‌دادیم و درمورد اینکه مشکلات‌شان در شهر چیست؟ با کدام مجموعه‌ها کار می‌کنند؟ کدام مجموعه در شهرشان سرآمد است؟ در بین عناصر فعال فرهنگی شهر چه فردی را بیشتر قبول دارند؟ و اینکه این افراد با چه موسسه‌ای همکاری کردند را با این هدف می‌پرسیدیم که ببینیم این فرد اصلا اهل کار جمعی بوده یا نه و اگر نیست چرا از جمع جدا شده است.
بعد از جلسه هم حدود پنج الی ده دقیقه صحبت داشتیم که افراد مسائل‌شان را می‌گفتند، سپس فرم‌هایی را می‌دادیم و در این فرم داده‌هایی را گذاشته بودیم که مورد نیاز ما بود. مثلا نوع فعالیت آنها چیست؟ چه نوع کتاب‌هایی را مطالعه می‌کنند؟ تا هم سبک‌ها به دست‌مان بیاید و هم اینکه در چه منطقه جغرافیایی فعالیت می‌کنند.
شهرستان الشتر آورده خوبی برای ما داشت و متوجه شدیم این مدل، مدل خوبی است. پس از آن تجربه ما به شهرهای دیگری هم رفتیم. خوبی حضور در شهرها این بود که با مسائل بچه‌های شهرستان‌ها آشنا شدیم. خصوصا این صحبت‌های تک‌به‌تک بسیار مؤثر بود. آورده سفرهای ما این بود که با روحیات در شهرهای مختلف آشنا می‌شدیم، که محدودیت‌هایشان این موارد است و فلان قابلیت‌ها را هم دارند.
مثلا پلدختری‌ها این مدلی هستند یا فلان شهرستان فلان ویژگی‌ها را دارد. ما در آن دیدارها فقط به هدف شناسایی عناصر فعال پیش رفتیم و در نتیجه آن هم با حدود چهارصد نفر چهره به چهره صحبت داشتیم.
