پویش مجازی شهید عبدالله اسکندری
تجربه‌ی «آقای دوستدار» از فعالین حلقه‌ی میانی در شهر شیراز به شرح زیر است:
سردار شهید عبدالله اسکندری در دفاع از حرم حضرت زینب کبری سلام‌الله‌علیها، در اولین روزهای خرداد ۱۳۹۳ در حلب به شهادت رسیدند. از سردار اسکندری به عنوان نخستین مدافع حرمی یاد می‌کنند که مانند مولایش حضرت سیدالشهدا سلام الله علیه سر از بدنش جدا شده است. پیکر مطهر این سردار رشید اسلام، مردادماه سال ۱۴۰۱ به کشور بازگشت.
ما هم‌زمان با ورود پیکر شهید حاج‌عبدالله اسکندری به ایران، پویشی به نیابت از حاج عبدالله در فضای مجازی راه‌اندازی کردیم. ما در این پویش فراخوان دادیم و لینکی برای مردم ارسال کردیم که فرد وارد سایت می‌شد، ثبت نام می‌کرد و آن‌جا از مردم خواسته بودیم تا درصورت تمایل، نیت کنند که هر کار خوبی که می‌توانند، به نیابت از حاج‌عبدالله انجام دهند و این کار را در سایت بنویسند. ۱۵۰۰ نفر در پویش شرکت و نیت‌های کوچک و بزرگ خود را ثبت کردند.
برای مثال، کودکی نه ساله نوشته بود: من امشب خادم هیئت هستم و ثواب خادمی امشبم را به حاج عبدالله هدیه می‌دهم. خیر مدرسه‌سازی نیز نوشته بود: من مدرسه‌ای تقدیم می‌کنم و به نام شهید خواهم ساخت. شخص دیگری گفته بود: به نیابت از شهید، ده جهیزیه برای دختران دم‌بخت و نیازمند تهیه می‌کنم. یکی گفته بود: هدیه به شهید، چند صفحه قرآن می‌خوانم.
ما نیت‌های ثبت شده را در قالب یک کتاب چاپ و به خانواده‌ی شهید تقدیم کردیم. این پویش هشت روز زمان برد. در روز آخر، اختتامیه را به صورت مجازی برگزار کردیم و در آن به قید قرعه ۲۵۰ جلد از کتاب زندگینامه‌ی شهید به نام (سِر سر) با امضای خانواده‌ی شهید برای برندگان ارسال شد. هزینه‌ی خرید کتاب‌ها را از شهرداری شیراز گرفتیم و اداراه پست نیز آنها را به صورت رایگان ارسال کرد.
ما از انجام این پویش چند هدف داشتیم؛ اول اینکه بنا به فرموده‌ی رهبری از سرمایه‌ی مردم برای تولید عمل صالح استفاده کنیم.این عمل صالح همین نیت‌هایی بود که افراد مطرح کردند و البته ما قصدی برای پیگیری انجام یا عدم انجام آنها نداشتیم و این کار را هم نکردیم. دوم اینکه در فضایی که قرار است شهید اسکندری به عنوان سردار جبهه‌ی مقاومت فارس تشییع شود، سهمی داشته باشیم و دین خود را ادا کنیم و این تنها کاری بود که می‌توانستیم انجام دهیم.
