مبلغین عفاف و حجاب

خانم مرادیان از فعالین حلقه‌ی میانی برای شناسایی خانم‌های چادری از تکنیک «حضور میدانی» و «گلوله برفی» استفاده کرده و بیان می‌کنند:

برای شروع طرح محبین حضرت زهرا (س)، فرمی برای شناسایی خانم‌های چادری طراحی و در ماه محرم آن را در مصلی که بیشترین جمعیت شرکت‌کننده در مراسم عزاداری را دارد، پخش کردیم. تقریبا از هزارتا خانمی که به مراسم ‌آمده بودند، ۸۰۰ نفر فرم‌ها را پر کردند. همچنین فرم‌ها را در موکب‌هایی که به مناسبت‌های مختلف در نقاط گوناگون شهر برپا می‌شدند، میان افراد توزیع می‌کردیم.
بعضی‌ها اعتماد نمی‌کردند و مایل به پرکردن فرم نبودند. بعضی‌ها را هم دعوت می‌کردیم تا به فاطمیه بیایند و کارها را ببینند. بعد که فضای کار را می‌دیدند، فرم را پر می‌کردند.

به قول شهید مطهری که می‌گفتند: «مخاطبت را از ایستگاه تعقل سوار کن و در ایستگاه تعبد پیاده کن.» بعضا اینگونه هم با افراد برخورد می‌کردیم. جامعه هدف هم خانم‌هایی بودند که داوطلبانه، عاشقانه و آگاهانه چادر می‌پوشند؛ نه خانم‌هایی که به‌خاطر شرایط‌شان این پوشش را دارند. مثلا چون شوهرشان روحانی است، چادر می‌پوشند.چون مراسم عزاداری چادر می‌پوشند. نه، این‌ها به درد کار ما نمی‌خوردند.

در مرحله دوم این‌ افراد را در گروه‌های ۳۰ نفره به جلسات توجیهی دعوت و به آن‌ها اعلام کردیم، تا فردا ظهر وقت دارید که هر کدامتان حداقل پنج خانم چادری را به ما معرفی کنید. در همان جلسات خانمی بلند شد و ۸۰خانم چادری دیگر را به ما معرفی کرد. دوباره نفرات معرفی شده جدید را به جلسه توجیهی دعوت می‌کردیم و از آن‌ها هم می‌خواستیم نفرات جدید را معرفی کنند.

این کار را تا جایی انجام دادیم که توانستیم، شش هزار خانم چادری را شناسایی کنیم. بعد گروهی زدیم و اسمش را انجمن چادری‌ها گذاشتیم که اعضا خیلی از بابت عضویت در این انجمن خوشحال هستند و هویتی به آن‌ها بخشیده شده است. حالا دیگر به اینکه چادری هستند، افتخار می‌کنند. چون دیده بودم که هر وقت با بچه‌های چادری صحبت می‌کنم، انگار از اینکه چادر دارند خجالت می‌کشند. اما در محبین‌الزهرا(س) کاری کرده‌ایم که هرکسی چادر ندارد، خجالت بکشد و افراد در بحث عفت با یکدیگر رقابت می‌کنند. کار فرهنگی را باید اینگونه شروع کرد.