کمک در سایه‌ی فقدان
آقای گران در توضیح فعالیت‌های خود به‌عنوان حلقه‌ی میانی در شاخه‌ی «عملیات» این‌گونه بیان می‌کنند:
ما برای مرکز نیکوکاری با توجه به شرایط و اتفاقات مختلف برنامه‌های متفاوتی با حضور مردم طراحی می‌کردیم. برای مثال در زمان کرونا دیگر برای شخصی که از دنیا می‌رفت، مجالس ترحیم، هفتم و چهلم برگزار نمی‌شد. کار خیلی قشنگی که صورت گرفت، این بود که در شهر پل‌سفید یک فرهنگ‌سازی کردیم؛ برای عرض تسلیت پیش خانواده‌ها می‌رفتیم و بعد به ایشان می‌گفتیم الان نیاز مجموعه یا خیریه این است.
مثلا، یک عروس نیازمند داریم، کمک کنید این عروس جهیزیه بگیرد. آنها هم هزینه‌های برگزاری مراسمات ختم را به خیریه اهدا می‌کردند. بعد در شهر بنر می‌زدیم که هزینه برگزاری مجلس ترحیم آقای فلانی به مرکز نیکوکاری مسجد جامع پل سفید، جهت تأمین جهیزیه دو تا نوعروس، یا جهت تهیه سبد کالا و توزیع بین نیازمندان، تخصیص داده شد. این را در فضای مجازی هم می‌گذاشتیم و بازخورد بسیار خوبی می‌گرفت. همه می‌گفتند خدا رحمتش کند.
مردم بنرها را می‌دیدند و این خود موجب فرهنگ‌سازی شده بود. به‌نحوی که وقتی کسی دار فانی را وداع می‌گفت، بازماندگان او فورا تماس می‌گرفتند و می‌گفتند که ما مبلغ یا وسیله‌هایی را برای شادی روح مرحوم به شما اهدا می‌کنیم. برای مثال، بازماندگان یکی از درگذشتگان شهر، ۵۰ عدد سبد کالا به نیازمندان تحت پوشش ما دادند. پس از مدتی این فرهنگ خوب را به شهرهای مجاور هم تعمیم دادیم. با مجموعه‌های خیریه آنها صحبت کردیم و گفتیم که در این کار خیر و برکت بسیاری هست. شما هم انجام بدهید.
