اعتمادسازی

تجربه‌ی «خانم سمیه لشکری» از فعالین حلقه‌ی میانی در شهر کرمان به شرح زیر است:

در محله‌ی ما مشکلات آب و برق وجود داشت و برای حل آن از طریق ادارات باید مردم را با خود همراه می‌کردم. برای همراهی آنان در گام اول باید اعتماد آنها را جلب می‌کردم. به همین منظور در ابتدا سعی کردم از تکیه‌ها شروع کنم. یعنی کسانی که برای نماز می‌آمدند. آنجا بین دو نماز یا پایان نماز با آنها صحبت می‌کردم و می‌گفتم که من در فلان کوچه زندگی می‌کنم و شرایط بی‌آبی خیلی سخت است و یک نفر باید یک حرکتی انجام بدهد.

اگر خودمان پیگیری نکنیم. قطعا به ما آب نمی‌دهند. گرفتن انشعاب آب کار سختی است. اما اگر بخواهیم می‌توانیم انجام دهیم. حتی خانم‌ها می‌گفتند که اگر می‌خواهید اداره‌ای جایی بروید ما همراهی‌ات می‌کنیم. دوست داریم که این اتفاق بیفتد و دل‌مان می‌خواهد که آب شهری داشته باشیم. سر همین مسائل، به کسانی که در مسجد یا جلسه قرآن بودند، توضیح می‌دادم و می‌گفتم که شما به همسایه‌هایتان بگویید که خانم لشکری می‌خواهد چنین کاری را شروع کند. به همین ترتیب در طی دو یا سه هفته، کوچه به کوچه من را می‌شناختند. و همین شناخ و گفتگو باعث می‌شد اعتماد کنند و در موارد مختلف همراهی و همکاری کنند.