استفاده از ظرفیت‌ها
آقای صادقی از فعالین حلقه‌ی میانی در توضیح فعالیت‌های خود در شاخه‌ی «تیم‌سازی» این‌گونه بیان می‌کنند:
سرمایه‌ها و ظرفیت‌های انسانی بسیاری در کشور وجود دارد. افراد زیادی هستند که دنبال موقعیتی می‌گردند که حتی به‌صورت رایگان در کارهای خیریه نقش آفرینی کنند. نیروهای زیادی وجود دارند که مایل به انجام خدمات عمومی رایگان می‌باشند و دنبال هیچی منفعتی نیستند. کافی است فقط به این افراد توجه بشود. برای مثال، همکاری داریم که استاد دانشگاه است و دوست دارد مردم شهرش بفهمند که در یک زمینه تخصص و علم دارد و می‌تواند موثر باشد؛ ولی هیچ وقت فرصت یا مکانی وجود نداشته است که بتواند با مردم شهرستان صحبت کند. افراد زیادی این شرایط را دارند و چه اشکالی دارد که شرایطی را فراهم نماییم که هم موثر باشند و هم شناخته شوند.
ما ظرفیت‌هایی که در اطراف‌مان بود را شناسایی و از آن برای حل مشکلات مردم استفاده کردیم، برای مثال موضوعات تخصصی، مانند منابع طبیعی و کشاورزی را به نماینده قوه در جهاد کشاورزی ارجاع می‌دادم. ایشان از نیروهای ما در مسجد امام علی علیه‌السلام بودند و این کار را به‌صورت رایگان انجام می‌دادند.
بحث‌هایی ازقبیل تعارضات، مسائل تجاری و داوری را به یک فرزند شهید که ارشد حقوق داشت و استاد دانشگاه نیز بود، می‌سپردم. از صفر تا صد موضوع را پیگیری می‌کرد.
درکنار استفاده از ظرفیت افراد متخصص، از خود مردم هم درپیگیری پرونده‌ها و ایجاد صلح و سازش بهره می‌گرفتیم؛ شیوه‌ی کار نیز به این صورت بود که مراجعه کننده در جلسه‌ی اول، مشکل خود را توضیح می‌داد. سپس محل سکونتش را می‌پرسیدیم تا در آن‌جا یک واسط یا ریش سفید پیدا نماییم که بتواند از شاکی رضایت بگیرد.
برای مثال، هر روستا یک پایگاه بسیج و هر منطقه نیز یک حوزه مقاومت روستایی دارد؛ بنابراین اگر فرد مراجعه کننده از اهالی یکی از این روستاها بود، با رابط‌های خود در سپاه تماس می‌گرفتم و می‌خواستم که از مسئول پایگاه روستایی بخواهند که خودش برای جلب رضایت اقدام کند و یا یکی از ریش‌سفیدها یا ماموستاهای روستا را برای این کار ببرد.
از ظرفیت هیئت نیز برای ایجاد صلح و سازش بهره گرفتم؛ متاسفانه تمام انرژی هیئت صرف سینه‌زنی و نوحه‌خوانی بود و اتفاق خاصی از هیئت به بیرون مخابره نمی‌شد. آن دسته از پیرمردهای هیئت که سابقه حضور در جبهه و چهره مقبولی در سطح شهر داشتند را برای حل بعضی دعاوی استفاده می‌کردم. برای مثال، در محله‌ای مسئول هیئت، یک‌جا روحانی مسجد و جایی دیگر ماموستای اهل سنت حرفش خریدار داشت.
ایشان را دعوت و برای ایجاد صلح و سازش، همراه می‌کردم. این طرح در شهرهای کوچک تاثیرش بیشتر می‌باشد. حتی شاید در مناطق عشایری نیز موثرتر واقع گردد. به طور کلی، در مناطق ما، زمینه‌ی پذیرش ریش سفیدی و صلح و سازش مهیاتر می‌باشد.
به این صورت ما ظرفیت‌های متفاوت مردمی را شناسایی و در جهت خدمت به خود مردم استفاده می‌کردیم.
