یادداشت روش شناسایی «پویش (کمپین)» | مدرسه حرکت

روش شناسایی «پویش (کمپین)»

پویش یا کمپین در اصل حرکتی هدفمند برای پوشش یک نیاز است (Xiao & et al, 2023). به صورت کلی کمپین چیزی است که از یک نیاز شروع شده و در ادامه با تعیین هدف، منجر به حرکتی مشترک می‌شود (حق‌شناس، 1398). این تعاریف و نکاتی که ناظر به پویش یا کمپین ارائه می‌شود، عموما ناظر به کمپین‌های تبلیغاتی است و مسئله ناظر به کمپین‌های فرهنگی و اجتماعی نیز تا حدی متفاوت است.

در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی، گاهی به دنبال ایجاد یک حرکت عمومی هستیم و از این اقدام، اهداف متعددی را دنبال می‌کنیم؛ اعم از گفتمان‌سازی ناظر به یک موضوع، مطالبه‌گری ناظر به یک موضوع و... . در چنین مواقعی، این امکان وجود دارد که با ایجاد یک پویش و اعلان عمومی، مشارکت و همراهی افراد علاقه‌مند به پویش را جذب کرده و آنها را در مسیر خود، همراه نماییم. در پویش‌ها عموما مردم، اقدام مشترکی انجام می‌دهند؛ به عنوان مثال حول محور یک موضوع خاص مانند شهادت حاج قاسم، از مردم می‌خواهیم که حاج قاسم را در یک کلمه توصیف کنند و برای دبیرخانه کمپین ارسال نمایند.

نکته: مهم آن است که طراحان کمپین بتوانند مردمی را که در گوشه و کنار با یکدیگر حول یک موضوع و مسئله واحد صحبت می‌کنند و یا به آن علاقه‌مند هستند را محور قرار داده و بستری برای هم‌افزایی آنها ایجاد نمایند تا به راحتی بتوانند مشارکت داشته باشند. سپس در کنار این پویش، عمل شناسایی صورت گیرد. بالتبع شناسایی در اینجا خیلی سطحی خواهد بود.

محاسن و مزیت‌ها

۱. مناسب برای شناسایی غیرمستقیم
۲. مناسب برای شناسایی از میان جامعه هدف ناشناخته
۳. همراه با ایجاد یک کنش جمعی در سطح محله، شهر و کشور
۴. کم بودن هزینه‌ها

معایب و آسیب‌ها
۱. پایین بودن دقت در شناسایی
۲. اقتضایی بودن افراد شناسایی شده و عدم امکان تکیه بر آنها در سایر موضوعات و عرصه‌ها
۳. عدم فراگیری و رسیدن به هدف در اثر عدم پیوست رسانه‌ای