اقناع برای آغازی ساده
آقای غلامی از فعالین حلقهی میانی برای فرهنگسازی و اقناع مردم روستای خود برای پذیرش یک مسئله از تکنیک «توجه به آگاهی و تجربه مشترک»، «تایید و تشویق مخاطب» و «توافق اجتماعی» استفاده و بیان میکنند:
بانوان در خانوادهها نقش کلیدیتر و اثرگذارتری دارند. یکی از کارهای خوبی که با کمک آنها انجام شد، حذف رسم بیپایه و اساس نشاندادن جهیزیه بود. رسم بود که هر کسی دخترش را عروس میکرد، تمام جهیزیه او را در خانه میچید تا خانمهای روستا بروند و از آنها بازدید کنند.
ما فرهنگسازی را از خودمان شروع کردیم. چون اعتقاد داشتم این کار غلط است و تبعات اجتماعی منفی بههمراه دارد، وقتی نوبت به ازدواج خواهرم رسید، او را راضی کردم تا اولین نفری باشد که این رسم نادرست را کنار میگذارد. بعد همراه سایر دوستانی که با من همعقیده بودند، سراغ فامیلهای نزدیک خودمان و دوستانی که از ما حرف شنوی بیشتری داشتند رفتیم.
از حوزه علمیه شهر چمنآباد کمک گرفتیم که دو تا طلبه خانم به روستای ما فرستادند و چند جلسه با خانمهای روستا صحبت کردند. از آنجایی که خانمهای منطقه بسیار مذهبی هستند، ما سعی کردیم از نگاه مذهبی آنها برای اصلاح این فرهنگ غلط بهره بگیریم. بنابراین این طلاب، اشکالات دینی این فرهنگهای غلط و احکام آن را برای بانوان روستا بیان نمودند.
برای مثال، میگفتند که اقلام بدون استفادهی جهیزیه شامل خمس خواهد شد و همچنین نمایش جهیزیه ا گر موجب شکستهشدن دل فقرا بشود، حقالناس است. اوایل برخی خانوادهها مقاومت میکردند، اما ما برای اینکه به اصلاح این فرهنگ اشتباه کمک کنیم و در افراد ایجاد انگیزه شود، به خانوادههایی که حرف ما را میپذیرفتند و این رسم غلط را انجام نمیدادند، یک تخته پتو و یک جلد قرآن کریم هدیه میدادیم و در مسجد نیز از آنها تقدیر میکردیم.
بعلاوه در سالهای اول تعدادی از زوجها را پس از عروسی با هزینه خودمان به مشهد فرستادیم تا این رسم نیک میان مردم نهادینه شود. رفتهرفته وقتی خانوادههای روستا دیدند که فلانی و فلانی این کار را انجام دادهاند، آنها هم تن به این کار دادند و این سنت درست در روستا جریان پیدا کرد.