در تکاپوی کنشگر

آقای بازگیر از فعالین حلقه‌ی میانی در راستای شناسایی افرادی که بتوانند آنها را در حمایت از محرومین همراهی کنند از تکنیک «رصد شرکت‌کنندگان مراسم و مراکز مذهبی»، «چهره‌‌به‌چهره»، «گلوله‌برفی» استفاده کرده و ای‌گونه بیان می‌کنند:

در شهرستان دره‌شهر ما برای شناسایی افرادی که بتوانند ما را در حمایت و کار برای محرومین همراهی کنند، اول به سراغ هیئت‌ها رفتیم و به سه، چهار هیئت سر زدیم و صحبت کردیم. بعد با تعدادی از همکاران خودم و در جمع فرمانده‌های پایگاه‌های بسیج و انجمن اسلامی صحبت کردم. چند پزشک خیّر و تعدادی ورزشکار را پیدا کردیم و به جمع ما پیوستند.

این ابتدای کار بود و من کسی را نمی‌شناختم، بیش از ۱۰۰ جلسه گرفتم. اینکه چند نفر حاضر به همکاری می‌شدند خیلی مهم نبود، می‌خواستم که همه از طرح خبردار شوند. برای ۳۰ نفر جلسه می‌گرفتیم که یک نفر بیاید تا همین‌طوری یکی‌یکی گلچین کنیم. بعد این آدم‌هایی که می‌آمدند، هرکدام در روستای خود یا اطراف، کسانی را معرفی می‌کردند؛ یکی می‌گفت فامیلی دارم در فلان روستا، یک رفیق در فلان‌جا دارم، یک هم‌خدمتی داشتم یا یک آخوند می‌شناسم که این‌جوری بوده است.

بعد می‌رفتیم و با آن‌ها صحبت می‌کردیم و می‌گفتیم که ما چنین تیمی می‌خواهیم. سپس آن طرف ۲۰-۳۰ نفر را جمع می‌کرد و می‌رفتیم در آن شهر جلسه می‌گرفتیم. بعد می‌دیدیم که از آن ۲۰ نفر، چهار نفرش پای کار می‌آمدند. یک روستایی بود که ما برای ۲۰-۳۰ نفر، سه بار جلسه گرفتیم و یک نفر هم پای کار نیامده است و هنوز هم نشده که آدم این کار را در آنجا پیدا کنیم که کمکمان کند، ولی ناامید نیستیم این‌قدر ادامه می‌دهیم تا زمانی که آدم‌هایی را پیدا کنیم. البته امکان دارد که در یک جاهایی و در یک محلاتی آدم این کار را نداشته باشیم.