یک نفر را بشناس، صد نفر را جذب کن
آقای گنجی از فعالین حلقه‌ی میانی در راستای شناسایی علاقه‌مندان به فعالیت در حوزه نهج‌البلاغه از روش «گلوله‌برفی» استفاده کرده و بیان می‌کنند:
ما برای ایجاد و گسترش جلسات نهج‌البلاغه‌خوانی در سطح یک شهر، ابتدا یک یا دو نفر از فعالین فرهنگی یا علاقه‌مندان به فعالیت در حوزه نهج‌البلاغه را در آن شهر، شناسایی می‌کردیم. سپس از آنها دعوت می‌کردیم تا به مرکز استان مراجعه کنند یا در صورت تمایل، جلسه‌ای در منزل، محل کار یا هر مکان مناسب دیگری تشکیل دهند.
در آن جلسه، ابتدا به تبیین جایگاه و اهمیت نهج‌البلاغه‌خوانی و ضرورت مراجعه به نهج‌البلاغه می‌پرداختیم؛ پس از آن روش‌های اجرایی و شیوه اداره جلسات را آموزش می‌دادیم. پس از اینکه جلسه نهج‌البلاغه‌خوانی در آن شهر تشکیل می‌شد، دو، سه جلسه اول، آنها را همراهی می‌کردیم و پس از آن، یک مربی را به آنجا می‌فرستادیم تا روند کار را پیگیری کند.
در این جلسات، پس از اینکه یک بار نهج‌البلاغه خوانده می‌شد، هرکدام از اعضا مبلغ و گسترش‌دهنده جلسات نهج‌البلاغه‌خوانی می‌شدند و جلسات مختلفی را تشکیل می‌دادند و این‌گونه جلسات تکثیر می‌شد. این روند شبیه به حرکت اربعین بود که هر کسی در پیاده‌روی شرکت کند برای سال‌های بعد دیگران را نیز با خود همراه می‌کند و این‌گونه حرکت اربعین سال به سال گسترده‌تر می‌شود. به همین ترتیب جلسات نهج‌البلاغه‌خوانی در هر شهر ابتدا با گروه کوچکی شروع می‌شد و سپس هر فرد، دیگران را ترغیب به مشارکت می‌کرد و به همین شکل شبکه برگزاری جلسات توسعه پیدا می‌کرد.
