هر روستا، یک موکب
آقای طاهریان از حلقه‌های میانی فعال در حوزه اربعین در راستای شناسایی افراد علاقه‌مند به خدمت‌رسانی در مسیر زائران پیاده امام حسین(ع) از تکنیک «چهره‌به‌چهره» و «عملیات‌های کوچک» استفاده کرده و این‌گونه بیان می‌کنند:
در اربعین سال ۱۳۹۰، از مرز شلمچه تا کربلا را پیاده‌روی کردم. دیدن شور و اشتیاق مردم عراق در خدمت‌رسانی به زائران امام حسین(ع) باعث شد تا تصمیم بگیرم، سال بعد با همراهی دوستان، در روستا و منطقه خودمان نیز موکب برپا کرده و به زائران خدمت کنیم.
ابتدا با جمعی از دوستان که به واسطه برگزاری برنامه‌های فرهنگی روستا در مسجد و... همدیگر را می‌شناختیم، موکب امام رضا(ع) را در مسیر زائران پیاده‌ای که از منطقه ما عبور می‌کردند، راه‌اندازی کردیم.
پس از آن، با هدف به میدان آوردن مردم، روستا به روستا پیش رفتیم و اهالی را در جریان عبور زائران پیاده قرار دادیم و از آنها خواستیم در خدمت به زائران امام حسین(ع) با ما همراه شوند. به این ترتیب مردم در روستاها کم‌کم به میدان آمدند، در مسیر زائران موکب برپا کردند و به خدمت‌رسانی پرداختند.
علاوه بر آن، تعداد زیادی از مردم در حین برپایی موکب‌ها و ارائه خدمت به زائران، به ما مراجعه می‌کردند و مشتاق فعالیت در این مسیر بودند. این‌گونه خیلی از خانواده‌ها، حتی چند کیلومتر دورتر پای کار آمدند و در این مسیر، خدمت به زائران امام حسین(ع) را برعهده گرفتند.
