به توان ما

خانم کمالی از فعالین حلقه‌ی میانی در توضیح فعالیت‌های خود در شاخه‌ی «عملیات» این‌گونه بیان می‌کنند:

در کارگروه امهات‌القدس ما برای شناسایی افراد دغدغه‌مند در حوزه‌ی فلسطین و استفاده از ظرفیت به وجود آمده در راستای زنده نگه‌داشتن و استمرار مسئله‌ی مقاومت به راهپیمایی‌ها و تجمعاتی که در حمایت از فلسطین شکل می‌گرفت، می‌رفتیم. در آنجا با افرادی که حضور داشتند گفتگو و مسئله‌ فلسطین را تبیین می‌کردیم. یکی از دغدغه‌هایی که داشتیم این بود که الان به خاطر اتفاقاتی که در غزه رخ داده، شور مردم زیاد است و خشمشان بالاست ولی چند هفته دیگر که این حرکت بخوابد این خشم پایین می‌آید و مسئله به فراموشی سپرده می‌شود.

هدف ما این بود که با تبیین مسئله‌ی فلسطین، این انرژی و دغدغه‌ی مردم را حفظ و جریان فلسطین را ادامه‌دار کنیم. به همین منظور با افرادی که به راهپیمایی‌ها می‌آمدند، شروع به صحبت و تبیین مسئله‌ی فلسطین می‌کردیم. سپس به هر کدامشان یک کار کوچک سپردیم تا دغدغه‌ی فلسطین را در آن‌ها زنده و مستمر نگه داریم. همان کار کوچک طوری شد که خودشان می‌آمدند و مسئولیت‌های بزرگتری را می‌گرفتند.

برای مثال به تجمعی که در یکی از محلات برگزار شده بود رفتیم و بحث فلسطین را برای یکی از بزرگواران تبیین کردیم؛ این شخص اصلا کاری انجام نداده بود و خیلی هم درگیر نبود. در ابتدا به خاطر شور و احساسات ناشی از بمباران بیمارستان المعمدانی در تجمعات حضور پیدا کرده و پای کار آمده بود. پس ما همین‌جا نیرو را حفظ و شروع به تقویت اندیشه‌اش کردیم. وقتی اندیشه او تقویت شد، مسئولیت‌های بزرگتری به او سپردیم. پس از مدتی توانمندی این فرد به حدی رسید که در سطح محله خودش کنشگری در حوزه فلسطین را راهبری کرده و به پیش می‌برد و افراد محله را نیز پای کار می‌آورد. به این ترتیب از تجمعات و از ظرفیتی که ایجاد شده بود و افرادی که پای کار بودند، استفاده کردیم تا مسئله‌ی فلسطین به صورت مستمر در جریان باشد.