شنوندگان دیروز، راویان فردا
آقای ثمربخشی از فعالین حلقه‌ی میانی در توضیح فعالیت‌های خود در شاخه‌ی «توانمندسازی» این‌گونه بیان می‌کنند:
وقتی ایده ی "صندلی صمیمیت" را برای درس فارسی کلاس سوم اجرا کردم، می‌خواستم بچه‌ها نه فقط شنونده، بلکه سازندگان فعال یادگیری باشند. موضوع فلسطین را مطرح کردم، اما به جای توضیح یکطرفه، از آن‌ها خواستم گروه‌هایی تشکیل دهند، بحث کنند و سپس یک نماینده روی صندلی بنشیند و حرف‌های جمع را با زبان خودش بیان کند. لحظه‌ای که اولین دانش‌آموز با اعتمادبه‌نفس روی صندلی نشست و از دلایل دفاع از فلسطین گفت، فهمیدم اختیار دادن به آن‌ها چقدر می‌تواند ثمربخش باشد. ترس از اشتباه در چهره‌هاشان نبود؛ حتی خجالتی‌ترین بچه‌ها هم داوطلب می‌شدند تا نوبتشان شود.
در آن کلاس‌هایی که خودم شرکت کرده بودم اطلاعاتی در مورد فلسطین پیدا کرده بودم. با استفاده از این موقعیت و با الفاظ و ادبیات کودکانه مطالب را برایشان توضیح می‌دادم تا ارائه بچه‌ها خالی محتوای درست نباشد. در قسمتی از درس تاریخ که در رابطه با جنگ جهانی اول و دوم بود به آن‌ها گفتیم بعد از جنگ جهانی اول و دوم چه اتفاقی در منطقه ما افتاده؛ از فروپاشی عثمانی و دخالت انگلیس در این منطقه گفتیم و در مورد به وجود آمدن این غده سرطانی که خداروشکر هم از این مدل استفاده کردند و هم بهره بردند.
