شناسایی مادران، ظرفیت‌های محلی
خانم خسروی از فعالین حلقه‌ی میانی برای شناسایی مادران دغدغه‌مند از تکنیک «عملیات‌های کوچک» و «چهره به چهره» استفاده کرده و این‌گونه بیان می‌کنند:
ما در ابتدا دو خانم بودیم که در مسجد فعالیت‌های مادر و کودک انجام می‌دادیم، پس از مدتی تصمیم گرفتیم با تعداد بیشتری از مادرها کارهای بزرگتری در محله انجام دهیم. به همین منظور شروع به شناسایی مادرهای مذهبی در محله کردیم تا جمع صمیمانه‌ای با آن‌ها ایجاد کنیم و سپس با انتقال دغدغه‌های فرهنگی اجتماعی‌مان کاری کنیم تا مادرها رهبری محله را برعهده بگیرند.
تعدادی از مادرها را در حین برگزاری برنامه‌های مناسبتی شناسایی و دورهمی مادر و کودک را شروع کردیم. پس از آن هر جایی که این اطلاعیه‌ها و دورهمی‌ها و برنامه‌های ما می‌رفت افراد متعددی از ما درخواست دورهمی داشته و می‌پرسیدند آیا این دورهمی ها و فعالیت‌های مادرانه در محله‌های ما هست؟ اگر می‌دیدیم که نیست، تشویق می‌کردیم که بیایید و خودتان راه بیندازید.
با اینکه بچه کوچک داشتم هر روز صبح به پارک می‌رفتم و با مادران دیگر تماس می‌گرفتم و همچنین با دوستان حوزه و دانشگاه و دبیرستانم تماس می‌گرفتم و بحث مواسات مادری و گام دوم را برایشان توضیح می‌دادم و می‌گفتم شما هم دورهمی مادر و کودک را در محله‌هایتان راه بیاندازید. بعضی‌ها را در فضای مجازی پیدا می‌کردیم، بعضی‌ها را از طریق دوستی و چهره به چهره می‌شناختم.
برخی افراد یک ماه در محله ما بودند ولی بعد دو سه نفر اسباب‌کشی کردند و به محله دیگر رفتند و این دورهمی‌ها را در محله خودشان راه انداختند. حتی ممکن بود خودشان خیلی قوی نباشند اما عضوگیری کردند و کار را شروع می‌کردند. آن‌ها افراد قوی در محله‌شان را شناسایی و به ما وصل کردند و ما این افراد را به عنوان سرگروه رشد دادیم.
به این ترتیب تعدادی از مادران دغدغه‌مند را در مسجد، بعضی را در پارک، در بین همسایه‌ها، در مترو و... پیدا کرده و به هم معرفی می‌کردیم تا هر کدام در محله‌های خود گروه‌های نهضت مادری را راه‌اندازی کنند.
