امهات القدس

خانم کمالی از فعالین حلقه‌ی میانی در توضیح فعالیت‌های خود در شاخه‌ی «عملیات» این‌گونه بیان می‌کنند:

امهات القدس بخشی از تشکل نهضت مادری است که هدف آن ایجاد ارتباط بین ملت‌ها در جهان اسلام است. ما در ابتدا با توجه به صحبت‌های حضرت آقا که فرموده بودند گروه‌های نهضتی با جهان اسلام ارتباط بگیرند، تصمیم گرفتیم نامه‌ای خطاب به مادران جهان اسلام بنویسیم که در آن از مقاومت مادران فلسطینی تقدیر کردیم و و از مادران جهان اسلام هم خواستیم که ادامه دهنده‌ی این حرکت باشند.

پس از آن با محور قرار دادن بیانات حضرت آقا درباره حرکت عمومی کار را ادامه دادیم. برای شروع کار در حوزه‌ی فلسطین ابتدا جلسات تببینی با عنوان «قبله اول» را راه‌اندازی کردیم. «قبله اول» اشاره به همان مسجدالاقصی داشت و دوره‌ای تخصصی بود که به نقش مردم در مبارزه با صهیونیست از دیدگاه آیات و روایات می‌پرداخت.

در ابتدا افراد حتی اعضای اصلی مجموعه‌ی خودمان هم پای کار نمی‌آمدند و بیشتر به مسائل دیگر مثل حجاب و جمعیت می‌پرداختند. به همین علت ما فقط چندین جلسه‌ی تبیینی برای اعضای اصلی تشکل نهضت مادری برگزار کردیم که اصلا فلسطین چیست؟ چه اتفاقاتی افتاده؟ چه لزومی دارد به مسئله فلسطین بپردازیم؟ و این‌گونه فلسطین در تشکل نهضت مادری برای اعضا گفتمان‌سازی شد و این دید را ایجاد کردیم که اگر بخواهیم در عرصه‌های مختلف فعالیت داشته باشیم باید دیدمان جهانی باشد و دید توحیدی داشته باشیم. پس از برگزاری جلسات تبیینی، فلسطین آن نگاه و حرکت توحیدی ما شد که باید جهت‌دهی حرکت‌های ما به سمت تمدن نوین اسلامی باشد. 
علاوه بر اعضای تشکل نهضت مادری، این جلسات را برای گروه‌های مردمی در محله‌های مختلف نیز راه‌اندازی کردیم. پس از برگزاری جلسات «قبله اول» و تبیین مسئله فلسطین، دغدغه‌ی خیلی از دوستان و بانوان دیگر در محلات معطوف به این مقوله شد و در این زمینه شروع به فعالیت  کردند.

با شروع طوفان الاقصی تجمعات بزرگی در سطح تهران برگزار کردیم و سپس از دوستان خواستیم در محلات خود تجمع کنند اما به‌جای اینکه اعتراضی یا مطالبه‌گری باشد، تجمعات تبییی برگزار کنند. هر محله‌ای در سطح تهران با توجه به فعالیت‌های خود محله، تجمعات تبیینی‌اش را شروع کرد. اینطور نبود که ما دستور بدهیم شما این کارها را انجام دهید، خود اعضای محله خلاقیت به خرج می‌دادند که چه کار و کنشی انجام دهیم که بتوانیم مردم را پای کار فلسطین بیاوریم.

برای مثال یکی از محله‎‌‌ها با رویکرد کمک مالی وارد فضای کنشگری شد. آنها علاوه بر اهدای طلا، کمک‌های مالی در محله خود را اینطور پیش بردند که مواد اولیه‌ی آش را مواسات کردند، با هم آش پختند و فروختند و از این طریق به جبهه فلسطین کمک کردند. یکی دیگر از محلات ما بازارچه‎‌های فروش محصولات غذایی، صنایع دستی و... را برپا کردند. یکی از بازارچه‌هایش کاملا فلسطینی بود، از غذا و لباس بگیر تا نقاشی و صنایع دستی و... . سود همه فروش‌هایی که وجود داشت به نفع فلسطین می‌رفت. یکی از محلات دیگرمان در روز درختکاری به همراه اهالی محله، نهال زیتون کاشتند و از این طریق تلاش کردند یاد فلسطین را زنده نگه دارند.

این فعالیت‌ها طوری بود که از داخل خانه‌ها شروع می‌شد. بچه‌های کوچک و مادران، هرکدام درگیر یک کاری برای حمایت از فلسطین بودند. یکی روی کالاهای اسرائیلی کار می‌کرد و به بچه‌ها آموزش می‌داد که با زبان خودشان تبیین‌گر تحریم کالای اسرائیلی شوند. یکی در محله‌اش فقط روی قشر کودکان کار کرده بود و با طراحی بازی‌های مختلف مسئله فلسطین را برای کودکان توضیح می‌داد یا از عموهای روحانی دعوت کرده بودند و قصه فلسطین را برای کودکان روایت می‌کردند. 

ما امهات القدس را با دو نفر آغاز کردیم، کار را ادامه دادیم و با جلسات تبیینی تلاش کردیم تا دیگر بانوان را نیز به میدان بیاوریم و امروز هسته سخت ما متشکل از ۱۰ الی ۱۵ نفر است و کارگروهی دیگر در دست مادرانی است که دغدغه فلسطین را دارند ولی جزء هسته سختمان نیستند و تعدادشان حدود ۹۴ نفر است. هم‌اکنون ۷۰ محله در تهران و ۳۰ محله در شهرستان داریم که اکثر محله‌ها برای فلسطین کار می‎‌‌کنند.