
گلخانه لیموترش
آقای نادعلیزاده از حلقههای میانی فعال، در توضیح فعالیتهای خود در شاخه «عملیات» اینگونه بیان میکنند:
از سالها پیش در مجموعه فرهنگی روستا در حال انجام فعالیتهای فرهنگی بودم اما در سالهای اخیر با توجه به مشکلات اقتصادی که به وجود آمده بود، تلاش کردم در کنار فعالیتهای فرهنگی در زمینه کارهای اقتصادی نیز ورود کرده و کاری انجام دهم. با توجه به تجربهای که از حضور و همراهی مردم در فعالیتهای فرهنگی داشتم، معتقد بودم برای برچیدن تنگناهای اقتصادی نیز باید زمینه را برای نقشآفرینی مردم در طرحهای تولیدی فراهم آورد تا مردم خودشان وارد صحنه شوند.
در سال ۱۳۹۶ به این فکر افتادم که ایده گلخانه لیموترش را پیادهسازی کنم و در ادامه مردم را پای کار آورده و این ایده را گسترش دهم. زمینهای روستای خرماکلا نسبت به روستاهای اطراف خیلی کمتر بود، شاید به ازای هر نفر، هزار متر زمین هم وجود نداشت؛ به همین علت طرح گلخانه ایده خوبی برای بالا بردن بهرهوری از زمینها بود.
برای شروع، درخت لیموترش خاصی را انتخاب کردم که برخلاف گونههای دیگر این درخت، همان سال اول ثمر داشت و دیگر نیاز نبود چهار تا پنج سال منتظر ماند تا نتیجه کشت معلوم شود. در همان سال با دریافت وام از ارگانهای مختلف، گلخانه نهصد متری در زمین خودم احداث کردم تا به همه نشان دهم که این طرح شدنی است. پس از کاشت و به بار نشستن درختهای لیموترش شروع به تبلیغ طرح در بین جوانان روستا کردم.
جوانان روستا با دیدن نمونه اجرا شده از طرح، پای کار آمدند و داوطلب راهاندازی گلخانههای لیموترش شدند. برای احداث و راهاندازی گلخانه پیش از هر چیزی نیاز بود جوانان نحوه کار را آموزش ببینند. به همین علت در همان ابتدا با دعوت از اساتید استانی و کشوری به آموزش آنها پرداختم و چندین ساعت به آموزش آنها اختصاص یافت.
پس آموزشها، هرکدام از جوانان روستا شروع به راهاندازی و احداث گلخانه کردند. برای راهاندازی هر گلخانه نیاز به سرمایه اولیه، دریافت پروانه و... بود. در این زمینه نیز تلاش کردم فرماندار، نماینده مجلس و دیگر نهادهای دولتی را پای کار بیاورم تا به جوانان وام اشتغال دهند و زمینه را برای دریافت پروانه و کارهای اداری دیگر تسهیل کنند. به اینترتیب با همراهی نهادهای دولتی، مسیر پر پیچ و خم کارهای اداری نیز صاف شد؛ بهطوری که هر فرد می توانست با مراجعه به مجموعه فرهنگی روستا و با اسکن کارت ملی و شناسنامهاش طی یک هفته پروانهاش را تحویل بگیرد.
این تسهیلگریها باعث شد، تعداد جوانانی که داوطلب راهاندازی گلخانه بودند، افزایش یابد. به افراد جدیدی که میخواستند گلخانه راهاندازی کنند، میگفتم: باید نحوه کار را از کسانی که قبلا گلخانه احداث کردند، یاد بگیرید و بعد خودتان شروع کنید. بهاینترتیب تعداد گلخانههای لیموترش در سطح روستا افزایش یافت و بیش از چهل گلخانه راهاندازی شد. البته کار متوقف نشده و تعداد گلخانهها به مرور زمان افزایش مییابد و هماکنون نیز ۲۵۰ گلخانه جدید در حال احداث است.
پس از راهاندازی گلخانهها و ثمر دادن درختهای لیموترش، محصولات آن در روستا و توسط خود مردم، بستهبندی و به کشورهای ارمنستان، عراق، روسیه، افغانستان و امارات صادر میشود. پس از تجربه موفقی که از راهاندازی و گسترش گلخانههای لیموترش در روستا با همراهی مردم کسب کردیم، این طرح را در روستاهای دیگر نیز گسترش دادیم. هماکنون طرح گلخانه لیموترش به سی روستا گسترش یافته و در حال اجرا است.
