پاتوق گفت‌و‌گو

تجربه‌ی «آقای مجید کمالی‌زاده» از فعالین حلقه‌ی میانی در شهر مشهد به شرح زیر است:

مقام معظم رهبری در دهه ۸۰ مطلبی را بیان کردند با عنوان مخاطب واقعی با مردم، ایشان می‌فرمایند: «توییتر و فیسبوک خوب است اما ما باید برویم به سمت مخاطب واقعی با مردم»انسان ایرانی انسان مخاطب واقعی و گفت‌وگوی رو در رو است. ما آدم‌هایی هستیم که نسل‌های گذشته ما با نقالی و معرکه‌گیری بزرگ شدند. لذا ما کافه گفت‌وگو را بر مبنای همین نقالی و معرکه‌گیری طراحی و اجرا  می‌کنیم.

کافه گفت‌وگو یک روش برای برقراری ارتباط با مردم است و چند حالت جدی دارد که عبارت‌اند از تخته، میز، جزیره و کافه ثانیه. میز حالت اولیه است. چند صندلی دور هم می‌چینیم. روحانی روی یک صندلی نشسته است و دو سه تا صندلی جلوی او قرار می‌دهیم چند متر آن‌طرف‌تر هم همین‌طور. قسمت عمده‌ی شعار ما این است: من و تو هم‌وطنیم بیا با هم حرف بزنیم. واژه هم وطن اشاره به قشر مشخصی مثل حزب‌اللهی، بسیجی، دیندار، مذهبی و یا شیعه ندارد. بلکه همه مردم را در بر می‌گیرد.

مثلا در پارک نشستیم، یک روحانی هم در کنار بنری که روی آن این شعار نوشته، ایستاده است. همین بنر ۷۰ درصد کار را تشکیل می‌دهد. چون کافه گفت‌وگو  درواقع یک نمایش خیابانی است. به این معنی است که اگر کسی نیامد و مخاطبی نداشت ایراد ندارد. این نشان می‌دهد که ما دارای یک منطقی هستیم  که حاضریم کنار خیابان هم بایستیم و از آن دفاع کنیم.

نام قسمت اول را گوش رایگان گذاشتیم و ما ۳۶ نکته را ما به دست آورده‌ایم از این باب که چطور با مردم حرف بزنیم؟ً چطور در مباحث شرکت کنیم؟ مثلا ما بیشتر گوش می‌کنیم. خداوند در قرآن فرمود: «اُذن باش یعنی گوش باش برای مردم». بیشتر گوش کنیم، کمتر حرف بزنیم و بگذاریم مردم حرف بزنند. ما کسی را قانع نمی‌کنیم، سعی ما بر این است که باب گفت‌وگو را با مردم باز کنیم.
در قسمت میز و صندلی، کافه گفت‌وگو هیچ موضوعی ندارد. مردم می‌گویند: حاج‌آقا چه بگویم؟ ما می‌گوییم هرچه دوست داری بگو. این دو نکته اصلی بحث میز است. 
موضوع دیگری که در کافه گفت‌وگو داریم و می‌توان در ایام انتخابات پیاده کرد و خیلی مهم می‌باشد، تخته است. در قسمت تخته ما یک تخته وایت‌برد در کنار خیابان شلوغ می‌گذاریم که مزاحم مردم هم نباشد. یک استاد، مجری، تخته، بنر، میکروفون و آمپلی‌فایر داریم. استاد سؤالی را مطرح می‌کند، مثلا آیا امیدی به آینده کشور است؟ مجری هم حدود ۵ دقیقه این سؤال را توضیح می‌دهد و مردم را وارد گفت‌وگو می‌کند.

چیزی حدود ۵۵ درصد مردم به دانشگاهیان  و ۴۵ درصد به روحانیون اعتماد دارند. لذا ما تأکیدمان بر این است که در یک طرف تخته دانشجوی دکترا و آن 
طرف یک روحانی بایستد و مردم را به حرف‌زدن وادارد. بعضی مردم نمی‌خواهند وارد شوند. اگر ده دقیقه یک ربع مقاومت کنید، بالاخره یخ مردم باز می‌شود و می‌آیند حرف می‌زنند.

 ما خودمان آن سال توانستیم حدود ۲۷ یا ۳۷ کافه گفت‌وگو در مشهد برگزار کنیم و آموزش دادیم که همه بتوانند برگزار کنند. همین باعث شد یک شب در خراسان رضوی ۴۰۰ کافه گفت‌وگو برگزار شده بود. یعنی ما نهایتا در اوج خودش ۲۷ کافه‌گفت‌وگو فقط در مشهد پوشش دادیم، اما الگوبرداری و آموزش زمینه‌ی این اتفاق را فراهم آورد که در یک شب ۴۰۰ کافه گفت‌وگو در خراسان رضوی برگزار شود.

جهت استفاده کامل از محتویات  طرح کافه گفت‌وگو، می‌توانید فایل تصویری و متنی ارائه را مشاهده نمایید.