شناسایی خانه به خانه
خانم اکبرزاده از فعالین حلقه‌ی میانی برای شناسایی افرادی که جلسات خانگی قرآن را برپا کنند از تکنیک «حضور میدانی» استفاده کرده و این‌گونه بیان می‌کنند:
ما برای شناسایی افرادی که مشتاق برگزاری جلسات قرآنی در خانه‌های خود بودند، به درب خانه تک‌تک خانوادهای روستا رفتیم. جزئیات طرح را برایشان توضیح دادیم از پذیرایی و وسایل مورد نیاز گرفته تا نحوه اجرای برنامه و حمایت‌هایی که ما می‌توانیم انجام دهیم. سپس آنها را دعوت به برگزاری جلسات قرآن در خانه‌هایشان کردیم. بسیاری از خانواده‌ها داوطلب برگزاری جلسات شدند، حتی کسانی که اصلا سواد خواندن و نوشتن نداشتند.
برای مثال پیرمرد و پیرزنی بودند که از ما خواستند جلسات قرآنی را در خانه آنها نیز برگزار کنیم؛ ما از آنها حمایت کردیم و میکروفن، بلندگو، رحل قرآن و تمام وسایلی که مورد نیاز بود را برایشان فراهم کردیم. سپس از همسایه‌هایشان دعوت کردیم و جلسه قرآنی در آنجا شکل گرفت.
به‌این‌ترتیب با شناسایی و فعال‌کردن ظرفیت‌هایی که در بین مردم وجود داشت تا قبل از ماه مبارک رمضان سال ۱۴۰۳، بیش از ۱۶۰ جلسه خانگی قرآن در روستا برپا شد.
