روش شناسایی «مسابقه وبازی»
بازی، وسیله‌ای طبیعی برای بیان و اظهار خود است (Landreth, 2023). در حقیقت به هنگام مسابقه و بازی، فارغ از آنکه فرد، قابلیت‌های خاص خود را به نمایش خواهد گذاشت، این امکان برای شناساگر وجود دارد تا با مشاهده دقیق فرد، ویژگی‌های شخصیتی و البته به فراخور نوع بازی و مسابقه، ویژگی‌های تیمی و گروهی او را نیز استخراج نماید.
اما می‌توان گفت مسابقه و بازی به دلیل هیجان و حس رقابتی که با خود به همراه دارد، تعداد افراد بیشتری را درگیر کرده و به سوی خود می‌کشاند؛ بخصوص برای قشر نوجوان و جوان که جامعه هدف خاص و ویژه برای برنامه‌های فرهنگی - چه به عنوان مخاطب و چه به عنوان کنشگر- می‌باشند.
اگر شناساگر، چند بازی تیمی و مسابقه هیجانی را آموزش ببیند، تنها کافی است تا آنها را در محله به اجرا در بیاورد تا مشاهده کند که مسابقه و بازی، یکی از عرصه‌های حاصل‌خیز جهت شناسایی نیرو و کنشگر فرهنگی است. در ادامه با برگزاری مسابقه و بازی، شناساگر می‌تواند بین شرکت‌کننده‌ها، اشخاص و افرادی که خصوصیاتی متناسب با فعالیت مورد نظر او دارند را شناسایی نموده و با آنها ارتباط بگیرد. حتی ممکن است برخی افراد را مشتاق کمک در اجرای بازی‌ها نیز بیابد و از آنها در اجرای بازی‌ها نیز کمک بگیرد. البته برای اقشار خاصی مانند دختران و بانوان نیز می‌توان به فراخور، بازی و یا مسابقه‌ای مجزا را تعریف کرد که در این خصوص، باید از خود ایشان برای طراحی و اجرا، کمک گرفت تا درگیر عدم رعایت ملاحظات، نشویم.
نکته: مسابقه و بازی، لزوما نباید به صورت حضوری باشد و این امکان وجود دارد که شناساگر بسته به اقتضائاتی که با آن مواجه است، از بستر فضای مجازی نیز برای اجرای این روش و شناسایی مخاطبین خود استفاده نماید.
محاسن و مزیت‌ها
محاسن و مزیت‌های روش مسابقه و بازی عبارتند از:
۱. جذابیت بالای قالب و در نتیجه جذب مخاطب بیشتر
۲. امکان شناخت بهتر مخاطب
۳.تناسب بیشتر با قشر نوجوان و جوان به نسبت سایر قالب‌ها
معایب و آسیب‌ها
معایب و آسیب‌هایی چون موارد ذیل را می‌توان برشمرد:
۱. تخصصی بودن طراحی بازی متناسب با بوم و محله و در نتیجه سخت شدن کار
۲. حجم بالای مخاطب و صرف وقت بیشتر از طراحی مسابقه و بازی تا اجرا
۳. هزینه‌بر بودن این روش در برخی اوقات