مجمع هیئت رایة العباس
آقای گران از فعالین حلقه‌ی میانی در توضیح فعالیت‌های خود در شاخه‌ی تیم‌سازی این‌گونه بیان می‌کنند:
اواخر سال، ۸۹ به همراه دو نفر از دوستان، در مسجد دور هم نشستیم و عنوان کردیم که شهرمان فقط محرم و ماه رمضان برنامه مذهبی دارد. ما سه نفر در کتابخانه‌ی مسجد، هم‌قسم شدیم که ما تا عمر داریم پای این هیئت بمانیم. از این جمع سه نفره، یکی مداح بود، دیگری نیز توان انجام دادن کارهای مالی را داشت. من هم که در زمینه کارهای اجرایی تخصص داشتم و هیئتی تشکیل دادیم به نام «هیئت رایت العباس» که تمام مناسبت‌ها را پوشش داد.
برای مثال، عید غدیر را جشن می‌گیریم یا در محله‌های مختلف روضه خانگی برگزار می‌کنیم. سه نفری شروع به فعالیت کردیم و بعد از مدتی، بیش از ده نفر از بچه‌های مسجد را نیز جذب نمودیم. ما می‌خواهیم مردم را به سمت مسجد بیاوریم، اصلا هدف‌مان از هیئت گرفتن این است که نمازمان قوی‌تر و مسجدمان پررنگ‌تر بشود.
برای اطلاع‌رسانی مراسم، پارچه و کاغذ می‌نوشتیم. بدون بانی و بدون شام شروع کردیم و البته هر سال یک چیزی اضافه شد. کم‌کم از ظرفیت خانواده‌های بچه‌های مسجدمان استفاده کردیم.
ترکیب جدیدی متشکل از جوانهای ۲۰ تا ۲۴ ساله، همه چیز را در دست گرفتیم. هیئت برنامه هفتگی نداشت و مناسبتی بود؛ اما هیچ مناسبتی را رد نمی‌کردیم. دیگر کم‌کم اسم هیئت در شهر پیچید و هیئت اول شهر شد. در نتیجه سیل مخاطب‌ها و نذورات ایشان به سمت هیئت سرازیر گردید. این مردم می‌آیند و وقتی کیفیت کار را می‌بینند، خودشان نیز بانی می‌شوند و مشارکت خیلی خوبی دارند. در حال حاضر اکثر برنامه‌های ما بانی ثابت دارد.
همان بچه‌هایی که در سنین کودکی توسط ما به مسجد جذب شدند، الان دانشجو، فارغ‌التحصیل یا شاغل هستند. دو مداح، قاری قرآن، سخنران و طلبه تربیت کردیم و در این زمینه نیز خودکفا هستیم. همان بچه‌ها مدیریت کار هیئت را انجام می‌دهند و فعالیت می‌کنند.
بعد از مدتی نیز جلسه‌های هفتگی هیئت را شروع کردیم و الان مدت زیادی است که خیلی منظم، سه‌شنبه‌ها بعد از نماز مغرب و عشا جلسه هفتگی برگزار
می‌شود.
